Περιοδοντολογία

Είναι το τμήμα της Οδοντιατρικής Επιστήμης που αποβλέπει στην υγεία των ιστών που στηρίζουν τα δόντια.

Οι ιστοί αυτοί είναι:

1. Το οστό (κόκαλο γνάθου) που περιβάλλει την ρίζα και στηρίζει περιφερικά το δόντι.
2. Η περιοδοντική μεμβράνη που συνδέει την επιφάνεια της ρίζας του δοντιού με το οστό που την περιβάλλει.
3. Ο μαλακός ιστός που καλύπτει το οστό αυτό και αποτελεί τα ούλα.

Η περιοδοντολογική νόσος χωρίζεται σε δύο μέρη, την ουλίτιδα (που είναι η πιο ελαφριά μορφή που επιρρεάζει μόνο τα ούλα) και την περιοδοντίτιδα (η προχωρημένη πλέον ασθένεια, όπου η φλεγμονή επιρρεάζει όλους τους συγκρατιτικούς ιστούς). Παρόλο που υπάρχουν πολλά συμπτώματα και ενδείξεις που μπορούν να συσχετιστούν με την περιοδοντίτιδα είναι πολύ πιθανό να μην καταλάβει κανείς ότι υπάρχει η φλεγμονή. Γι αυτό ο οδοντίατρος ελέγχει πάντα κατά την διάρκεια του τακτικού ελέγχου.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν, ούλα που τείνουν να αιμορραγούν εύκολα, ειδικά κατά το βούρτσισμα, ούλα που είναι ευαίσθητα και κόκκινα, αποκόλληση των ούλων από τα δόντια δημιουργώντας χώρους που είναι γνωστοί ως περιοδοντικές τσέπες ή περιοδοντικοί θύλακες, κακή αναπνοή ή κακή γεύση στο στόμα και κινητικότητα στα δόντια . Η περιοδοντική νόσος μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη απώλεια δοντιών, αλλαγή στην σύγκλειση ή αλλαγή στην εφαρμογή μερικών οδοντοστοιχιών. Πολλοί ηλικιωμένοι κινδυνεύουν να χάσουν ένα ή περισσότερα δόντια ως αποτέλεσμα της περιοδοντικής νόσου παρά από την οδοντική φθορά (τερηδόνα).